Historia zmian strony - Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj
| Data modyfikacji | Element | Opis | Użytkownik |
|---|---|---|---|
| 2019-11-27 02:58:04 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Publikacja | Aleksandra Żabowska |
| 2019-11-27 02:58:01 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Zapis tymczasowy Zajawka (PL): Wystawa akcentowała więź pokoleniową i wspólnotę dążeń, niezależne od stylu kostiumu. | Aleksandra Żabowska |
| 2019-11-27 02:56:49 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Publikacja | Aleksandra Żabowska |
| 2019-11-27 02:56:45 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Zapis tymczasowy
Treść (PL): O czym mógłby porozmawiać Łukasz Korolkiewicz z Witoldem Wojtkiewiczem, gdyby mieli okazję się spotkać? Czy istnieje nić porozumienia między tak odległymi realizacjami, jak pastel Stanisława Wyspiańskiego i film irlandzkiej artystki z 2007 r.? Tak Muzeum Sztuki zapraszało do Pałacu Herbsta na wystawę „Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj”, która podejmuje próbę nawiązania tego „niemożliwego” dialogu.
Kilka arcydzieł malarstwa polskiego z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, wybranych zostało nie dla kontemplacji piękna. Dzięki pokazaniu ich w kontekście sztuki współczesnej – m.in. młodego pokolenia twórców fotografii i filmu – ekspozycja stanowiła próbę innego spojrzenia na dawne malarstwo. Obrazy pędzla Aleksandra Gierymskiego, Jana Chrzciciela Lampego czy Jana Matejki ukazano z punktu widzenia ponadczasowych wartości. Wystawa akcentowała więź pokoleniową i wspólnotę dążeń, niezależnie od kostiumu. „Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj” to, jak napisała Marta Ertman, „mała wystawa o wielkich sprawach”. Pokazane w jej ramach dzieła poruszały odwieczny problem nadziei i idee odrodzenia z kilku odmiennych punktów widzenia. „Piękni zawsze, żyjemy dziś” rzuciło zatem nowe światło na prace dobrze znane lub podziwiane jedynie ze względu na kunszt autora. Idee odrodzenia i nadziei pojawiały się w sztuce niezależnie od epoki. Poszukiwanie ich źródeł w miłości, postawie moralnej czy wierze stanowiło punkt wyjścia do zadania pytań o wspólnotę myśli ponad różnicą formy. Tym samym do części poświęconej polskim nadziejom wprowadza rzeźba „Oczekiwanie” Romana Woźniaka (1985 r.) w duecie z obrazem „Wizja Ezechiela” Jacka Malczewskiego (1919 r.). O trudnej roli miłości macierzyńskiej opowiada „Portret matki” Henryka Rodakowskiego (1853 r.) oraz towarzyszący mu film „Jak to jest być moją matką” zrealizowany w 2007 r. przez Norę McGettigan w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Problem nadziei z perspektywy dziecięcej porusza dzięki fotografiom śląskich podwórek Rafał Milach – laureat nagrody World Press Photo 2007. Dzięki takim zestawieniom okazuje się, że dawne malarstwo nie jest „muzealnym eksponatem” usytuowanym o b o k naszej rzeczywistości, ale wkracza w nią, jeżeli tylko uwolnimy się od konwencjonalnego, historycznego sposobu obioru. Wystawa akcentowała więź pokoleniową i wspólnotę dążeń, niezależne od stylu kostiumu. Całości dopełniał intencyjny wizerunek każdego z nas – w zawieszonym obok lustrze. Aldo Borgonzoni, Józef Mehoffer, Aleksander Gierymski, Jan Matejko – to tylko niektórzy artyści, których nowe oblicze będzie można odkrywać od 26 września 2008 do 1 lutego 2009. Dzieła prezentowane na wystawie: sztuka dawna: Aleksander Gierymski, Leon Hirszenberg, Jan Chrzciciel Lampi, Jacek Malczewski, Jan Matejko, Józef Mehoffer, Henryk Rodakowski, Stanisław Rzecki, Kazimierz Sichulski, Władysław Wankie, Witold Wojtkiewicz, Stanisław Wyspiański. sztuka nowoczesna i współczesna: Aldo Borgonzoni, Łukasz Korolkiewicz , Rafał Milach, Aleksander Prugar, Alina Szapocznikow, Roman Woźniak film: „Jak to jest być moją matką”, reżyseria, scenariusz: Norah McGettigan, 2007 Film krótkometrażowy zrealizowany w ramach projektu „30 minut” w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. kuratorka: Marta Ertman czas trwania: 26.09.08-01.02.2009 |
Aleksandra Żabowska |
| 2019-11-27 02:55:33 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Publikacja | Aleksandra Żabowska |
| 2019-11-27 02:54:22 | Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj | Zapis tymczasowy
Treść (PL): O czym mógłby porozmawiać Łukasz Korolkiewicz z Witoldem Wojtkiewiczem, gdyby mieli okazję się spotkać? Czy istnieje nić porozumienia między tak odległymi realizacjami, jak pastel Stanisława Wyspiańskiego i film irlandzkiej artystki z 2007 r.? Tak Muzeum Sztuki zapraszało do Pałacu Herbsta na wystawę „Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj”, która podejmuje próbę nawiązania tego „niemożliwego” dialogu.
Kilka arcydzieł malarstwa polskiego z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, wybranych zostało nie dla kontemplacji piękna. Dzięki pokazaniu ich w kontekście sztuki współczesnej – m.in. młodego pokolenia twórców fotografii i filmu – ekspozycja stanowiła próbę innego spojrzenia na dawne malarstwo. Obrazy pędzla Aleksandra Gierymskiego, Jana Chrzciciela Lampego czy Jana Matejki ukazano z punktu widzenia ponadczasowych wartości. Wystawa akcentowała więź pokoleniową i wspólnotę dążeń, niezależnie od kostiumu. „Piękni zawsze, żyjemy dzisiaj” to, jak napisała Marta Ertman, „mała wystawa o wielkich sprawach”. Pokazane w jej ramach dzieła poruszały odwieczny problem nadziei i idee odrodzenia z kilku odmiennych punktów widzenia. „Piękni zawsze, żyjemy dziś” rzuciło zatem nowe światło na prace dobrze znane lub podziwiane jedynie ze względu na kunszt autora. Idee odrodzenia i nadziei pojawiały się w sztuce niezależnie od epoki. Poszukiwanie ich źródeł w miłości, postawie moralnej czy wierze stanowiło punkt wyjścia do zadania pytań o wspólnotę myśli ponad różnicą formy. Tym samym do części poświęconej polskim nadziejom wprowadza rzeźba „Oczekiwanie” Romana Woźniaka (1985 r.) w duecie z obrazem „Wizja Ezechiela” Jacka Malczewskiego (1919 r.). O trudnej roli miłości macierzyńskiej opowiada „Portret matki” Henryka Rodakowskiego (1853 r.) oraz towarzyszący mu film „Jak to jest być moją matką” zrealizowany w 2007 r. przez Norę McGettigan w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Problem nadziei z perspektywy dziecięcej porusza dzięki fotografiom śląskich podwórek Rafał Milach – laureat nagrody World Press Photo 2007. Dzięki takim zestawieniom okazuje się, że dawne malarstwo nie jest „muzealnym eksponatem” usytuowanym o b o k naszej rzeczywistości, ale wkracza w nią, jeżeli tylko uwolnimy się od konwencjonalnego, historycznego sposobu obioru. Wystawa akcentowała więź pokoleniową i wspólnotę dążeń, niezależne od stylu kostiumu. Całości dopełniał intencyjny wizerunek każdego z nas – w zawieszonym obok lustrze. Aldo Borgonzoni, Józef Mehoffer, Aleksander Gierymski, Jan Matejko – to tylko niektórzy artyści, których nowe oblicze będzie można odkrywać od 26 września 2008 do 1 lutego 2009. Dzieła prezentowane na wystawie: sztuka dawna: Aleksander Gierymski, Leon Hirszenberg, Jan Chrzciciel Lampi, Jacek Malczewski, Jan Matejko, Józef Mehoffer, Henryk Rodakowski, Stanisław Rzecki, Kazimierz Sichulski, Władysław Wankie, Witold Wojtkiewicz, Stanisław Wyspiański. sztuka nowoczesna i współczesna: Aldo Borgonzoni, Łukasz Korolkiewicz , Rafał Milach, Aleksander Prugar, Alina Szapocznikow, Roman Woźniak film: „Jak to jest być moją matką”, reżyseria, scenariusz: Norah McGettigan, 2007 Film krótkometrażowy zrealizowany w ramach projektu „30 minut” w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Kurator: Marta Ertman czas trwania: 26.09.08-01.02.2009 |
Aleksandra Żabowska |
